|
ثروت های مادی درون یک کشور یک منبع پایان پذیر است و در صورتی که اعضای یک
جامعه از توانمندی ها و مهارت های لازم فکری و عملی برخوردار نباشند ، مستعد
مخاطرات فراوانی خواهند بود.
شاید این سوال مطرح شود در صورتی که منابع و ثروت های مادی فراوان در یک کشور
وجود دارد چه نیاز به تلاش و سخت کوشی خواهد بود ؟ آیا بهتر نیست با این ثروت
زندگی کرد و هنگامی که به پایان رسید ، در آن هنگام چاره اندیشی کرد؟
شاید بیان این سوال ما را وادار به تفکر کند ، اما این نکته مهمی است که قابلیت
های یک ملت یک شبه به دست نمی آید و این نیازمند یک تلاش همه جانبه به همراه یک
گذر زمانی طولانی است و از طرفی اگر انسان ها قابلیت ها و توانمندی های لازم را
برای زندگی و کسب و کار به دست نیاورند ، دچار آفت هایی خواهند شد که چه بسا به
دنبال آن یک جامعه را دچار فروپاشی کند.
برای مثال هنگامی که انسان ها بدون تلاش ، ثروت موجود خود را که ناشی هزاران
سال کوشش نسل های گذشته است مصرف می کنند ، به مرور دچار رخوت و تنبلی می شوند
و این از انسان ها ، موجوداتی ضعیف پدید می آورد که به مرور اعتماد به
نفس خود را از دست می دهند و کم کم با این سوال مواجه می شوند که هدف از خلقت
آنان در این دنیا چه بوده است؟
و اگر انسان در هدف مندی
و مسیر زندگی دچار سردرگمی شود زمینه ساز اضطراب و نگرانی در
وی خواهد شد .
خوردن ثروت نسل های قبل به همراه رفاه طلبی ، رخوت ، تنبلی و نداشتن میراثی
گرانقدر برای آیندگان به مرور زمان ، ناخواسته زمینه ساز رفتار های غلطی
در جامعه می شود که افراد برای حفظ مو قعیت های ضعیف خود به آن پناه می برند که
از آن می توان به رواج چابلوسی ،ریاکاری ، فرافکنی اشتباهات به سوی دیگران ،
بزرگ کردن مشکلات و اشتباهات دیگران ، ناتوانی در برقراری ارتباط با دیگران به
علت کم رنگ شدن صداقت ،شکست کارهای گروهی ، فقدان درایت و عقلانیت به خاطر کمی
عمق تفکر و نداشتن تجربه های ارزشمند ، رواج تعلل و سستی به جای سخت کوشی و
تعهد .
شاید این سوال برای ما مطرح شود که چرا کشورهایی مانند امریکا که از نظر منابع
مادی این چنین غنی هستند ، معتبرترین دانشگاههای خود مانند هاروارد و استنفورد
را وادار به پژوهش در زمینه کارآفرینی و خلق ارزش های اجتماعی می کنند و منابع
مالی فراوانی را در این خصوص اختصاص داده اند . دلایل فراوانی ممکن است در این
زمینه وجود دارد ، اما یکی از دلایل آن می تواند توجه به این نکته مهم
باشد که شکل گیری یک نسل ناتوان در جامعه می
تواند به راحتی ثروت های مادی و فرهنگی یک جامعه را بر باد
دهد .
در یک جامعه اگر انسان ها به جای پذیرش سختی ها و
انجام سرمایه گذاری با ارزش و تاثیرگذار به سوی سرمایه گذاری های بدون
خطر بروند و به طور دائم ثروت اندوزی کنند
چه بسا ناخواسته این ثروت به سوی احتکار ، دلالی
، تبدیل ثروت به سکه و ملک هدایت شود و انجام کارهای تولیدی
مهم و خدمات ارزشمند فرهنگی با بحران روبرو شود و این
خود می تواند در دراز مدت تاثیرات نامناسبی را در
جامعه ایجاد کند . براستی چگونه می توان کارهای ارزشمند را
به ثمر رساند ، بدون اینکه سختی های آن را تحمل کرد و این سختی ها همان ارزش
افزوده ای هستند که به ثروت های قبل اضافه می شود و اگر ثروتی داریم که بدون
گذر از تلاش و کوشش و سختی و بهره گیری از خلاقیت و فکر ، به طور مستمر افزایش
می یابد ، چه بسا ناخواسته جایی را به تخریب کشانده است و این موجب می شود به
جای اینکه ثروت ها به سوی تولید و خلق ارزش های اجتماعی هدایت شوند ،در صندوق
های مالی و یا ثروت های راکد گرفتار شده و به مرور جامعه مستعد
بیکاری و فقر و فساد شود ، زیرا راههای خلق ثروت های مادی و فرهنگی
جامعه مسدود می شود .
جامعه ای که در چنین سیکل معیوبی گرفتار می شود وارد مرحله خطرناکتری نیز خواهد
شد و آن از دست رفتن سلامت جسمی و روانی جامعه است و به مرور بیماریها ، اضطراب
و نگرانی و افسردگی و... بر جامعه حاکم می شود و بقیه ثروت های اجتماعی را نیز
همچون باتلاق در خود فرو می برد.
و به همین علت توسعه خلاقیت ،نوآوری و کارآفرینی یک ضروت حیاتی برای یک جامعه
محسوب می شود و تربیت نسل های کارآفرین ، توانمند و متفکر باید در اولویت قرار
گیرد .
فرهنگ سازی در جامعه برای شکل گیری یک نسل توانمند ، کارآفرین نیازمند زمان و
آموزش است و از طرفی نیازمند تربیت انسان هایی سخت کوش، انسان دوست
،پرتلاش و صاحب فکر است .
چه بسیار جوامعی که در اثر ناتوانی اعضای جامعه خود به راحتی منابع مالی و ثروت
های فرهنگی خویش را که سالیان دراز و در اثر سخت کوشی های نسل های گذشته به دست
آمده است به یکباره از دست داده اند و به دنبال آن گرفتار آسیب های اجتماعی شده
اند .
توسعه کارآفرینی در جامعه نیازمند برنامه ریزی های آموزشی وسیع است که از
خانواده آغاز شده و در هنگام ورود به سازمان ها تشدید می یابد.
برای مثال بیان ویژگی های یک کارآفرین می تواند اهمیت این موضوع را بیشتر
نمایان سازد:
نوآور بودن
خلاق بودن
پذیرش مخاطرات
اعتماد به نفس بالا
دارای علم و دانش کافی در امور
دارای روحیه جستجوگری
با هدف بودن و دارای یک فلسفه زندگی مشخص
قدرت برقراری ارتباط با دیگران
قدرت رویارویی با موانع و مشکلات
مسوولیت پذیری بالا
دارای روحیه مستقل و غیروابسته
توانایی اشتغال زایی در جامعه
عشق به جامعه و خدمت به مردم
در انتها در می یابیم برای رسیدن به یک جامعه کارآفرین و از طرفی برای استفاده
درست از ثروت های موچود و خلق ثروت های جدید و برنامه ریزی برای ایجاد یک جامعه
پویا ، شاد و سالم ، پرداختن به کارآفرینی یک ضرورت است و اگر امروز اقدامی
نکنیم ، فردا دیر خواهد بود.
****
|
