|
هرچند مطلب زیر نتیجه تحقیقاتی در آمریکا و در آن به مشکلات ورشکستگی ، کارت
اعتباری و مالیاتی که از جمله مسائل معمول مالی و اقتصادی آمریکاییان است
اشاراتی شده است، اما بدون در نظر گرفتن این موارد و با توجه به اینکه این شیوه
زندگی در ایران نیز آغاز شده است، میتوان از توصیه ها و نکته سنجیهای موجود در
آن بهره مند شد.
راستش را بخواهید برای سرو سامان دادن به اوضاع مالی خود حتما نباید نابغه
باشید. این یکی از نتایج تحقیقات جدید در زمینه هوش و تمکن مالی است که در طی
آن با بررسی هزاران تن از اشخاص در دهه ۵۰ عمر، نشان میدهد که افرادی که دارای
بهره هوشی یا IQ متوسط تا پایین هستند در پس انداز مالی به اندازه افرادی با IQ
بالا موفق هستند. در عین حال، احتمال اینکه افراد باهوش درگیر مشکلات مربوط به
کارت اعتباری شوند بیشتر است.
به گفته جی زاگورسکی (Jay Zagorsky) نویسنده این تحقیق و از دانشمندان محقق در
زمینه منابع انسانی در دانشگاه اوهایو :" اگر من شخصی با هوش اندک باشم، نباید
تصور کنم که برای پس انداز مالی، در هیچ زمینه یا شکلی ناتوان هستم و بالعکس،
اگر دارای بالاترین بهره هوشی هم باشم، نباید تصور کنم که دارای ویژگی یا مزیت
خاصی هستم."
"من اهمیتی به میزان IQ شما نمی دهم- شما میتوانید موفق شوید."
توجه به این نکته بسیار اهمیت دارد که این تحقیق در میان ۷۴۰۳ تن از افراد نسلی
خاص- متولدین سالهای ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۴ و اطلاعات مالی/اقتصادی آنان از سال ۲۰۰۴
انجام گرفته است. این احتمال وجود دارد که یک گروه سنی دیگر، عادات اقتصادی
دیگری داشته باشد. از طرفی این تحقیق منکر این عقیده نیست که هوش بالاتر با
درامد بیشتر همراه است، نشده است. این تحقیق از این جهت متفاوت است که در آن به
بررسی ارتباط میان هوش و دو عامل دیگر پرداخته شده است:
▪ ثروت یا ارزش خالص که از تفاضل دارائیها و بدهیها حاصل میشود. زاگورسکی برای
رسیدن به این رقم، سرمایه، حقوق ماهیانه، اموال نقد، سهام و هرگونه مال با ارزش
را جمع بسته و سپس تمام دیون و بدهی ها را از آن کم میکند.
▪ تنشهای مالی که با سه پرسش مشخص میشوند: آیا دارای کارت اعتباری که تا سقف آن
استفاده شده باشد هستید؟ آیا در پنج سال گذشته قسط پرداخت نشده یا قسطی که دو
ماه دیر شده باشد داشته اید؟ آیا تا کنون اعلام ورشکستگی کرده اید؟
زاگورسکی عوامل خارجی موثر بر ثروت، از جمله تحصیلات، طلاق، ارثیه، سیگار کشیدن
و سلامت روانی –اعتماد به نفس و توانایی کنترل خواسته های نا معقول- را نیز
درنظر گرفته است و با شگفتی متوجه شده است که:
▪ در حالی که احتمال بالا بودن درآمد اشخاصی با IQ بالاتر از متوسط سه بار
بیشتر از افراد دارای IQ زیر متوسط است، اما احتمال اینکه ثروت خالص گروه اول
بیشتر از گروه دوم باشد تنها ۱.۲ برابر است. به عبارت دیگر، تعداد اشخاصی که با
بهره هوشی کمتر از متوسط دارای درآمد بالا باشند اندک است، اما تعداد نسبتا
زیادی از آنان "ثروتمند" هستند.
▪ میزان بهره هوشی، کم یا زیاد، نقش عمده ای در ثروت خالص ندارد. ثروت خالص
گروه دارای بهره هوش متوسط در گروه مورد بررسی معادل ۱۸.۶ ماه از درآمد آنان
است و ثروت خالص گروه باهوش –با IQ ۱۲۵ و بالاتر تنها اندکی بیش از ۲ سال حقوق
آنان است.
▪ درآمد متوسط موارد مورد بررسی با بهره هوشی ۱۰۵ با درآمد متوسط افراد دارای
IQ ۱۱۰ برابر است اما این گروه ثروت خالص بیشتری دارند.
▪ اوج احتمال بروز مشکلات اقتصادی در گروهی است که دارای بهره هوشی نزدیک ۱۰۰
هستند. زاگورسکی میگوید :" من تصور میکردم که افراد باهوشتر دارای ثروت بیشتری
باشند و خوب، فکر میکردم چنن افرادی اشتباهات کمتری مرتکب میشوند...فکر کردم که
نکند دچار اشتباه شده باشم." اما هیچ اشتباهی صورت نگرفته بود.
به گفته شرمن دی. هانا (Sherman D. Hanna) اقتصاددانی که در دانشگاه اوهایو
تدریس میکند و گزارش زاگورسکی را مطالعه کرده است، این تحقیق به بررسی
فاکتورهایی که میتوانند تاثیر فراوانی بر تمایل فرد به پس انداز داشته باشند،
نپرداخته است. افراد دارای بهره هوشی بالا مشاغلی با درآمد و مزایای خوبی دارند
و به دلایل متعدد در زمینه مالی احساس امنیت میکنند. یا اینکه این افراد هم
مانند دیگران دوست دارند تمام درآمد خود را خرج کنند.
هانا میگوید : از نظر یک اقتصاددان، هدف بالا بردن ثروت خالص نیست بلکه هدف
باید بالا بردن میزان رضایت فرد از پول و دیگر منابع مالی خویش باشد. پس این
تفاوت میتواند دلیل موجهی داشته باشد." همکاران دانشگاهی زاگورسکی هم چنین نظری
دارند. آنها میگویند :" ما بسیار "ثروتمندیم". چون مجبور نیستیم ساعات متمادی
کار کنیم و میتوانیم بر روی هر پروژه ای که بخواهیم کار کنیم."
هانا درباره قسطهای پرداخت نشده یا معوق نیز چنین توضیح داد که افراد دارای
بهره هوشی پایین و درآمد پایین به احتمال فراوان کارت اعتباری نداشته و یا
کارتهایی با سقف خرید پایین دارند و به همین دلیل از نظر اقتصادی محتاط ترند.
از طرف دیگر دانشجویان بسیار باهوش این استاد با اطمینان از درآمد بالای آینده
خود، دست به ریسکهای بزرگ مالی زده اند یا به امید شغل پردرآمد آینده، در یک
سفر خارجی تا نهایت سقف کارت اعتباری خود را خرج کرده اند.
هانا یادآوری میکند که نمونه های مورد بررسی در این تحقیق بسیار اندک بوده است
زیرا در کل ۲.۳% از کل جمعیت دارای بهره هوشی ۱۳۰ و بیشتر هستند که در این
تحقیق در حدود ۱۷۰ نفر بوده اند. بهره هوشی ۱۴۰ و بیشتر نیز تنها در ۱% کل
جمعیت دیده میشود.
با این وجود، این تحقیق در اثبات اینکه اصول ابتدایی مدیریت مالی بسیار ساده
بوده و برای اشخاص دارای حداقل هوش نیز قابل اجرا هستند، کار خوب و موثری انجام
داده است.
****
منبع : مقاله "
آیا ثروتمند شدن به بهره هوشی بالا نیاز
دارد؟ " انتشار
سایت MSN--برگرفته ازسایت فریا
|
