در بعضی
موارد حباب هایی درون ذهن ما شکل می گیرد که
حاوی بذر یک ایده و اندیشه می باشد که در بعضی موارد
چنان شوق برانگیز است که موجب می شود قدرت تخیل ما به کار
افتاده و از آن ایده یک نتیجه در ذهن ما مجسم
شود که گاهی چنان جذاب است که آرزو می کردیم می
توانستیم آنها را عملی کنیم اما طولی نمی کشد که آرام
آرام همچون یک ماده رادیو اکتیویته نیم عمر آن به سر می رسد
و به آهستگی محو می شود و ممکن است این نیمه عمر در
بعضی مواقع طولانی و در بعضی موارد بسیار کوتاه
باشد.
این حباب ها
همیشه ایجاد می شوند و گاهی نیز در شرایط مساعد
چه بسا زمینه ساز آن تخیل درون ذهن شده و تحولی را در انسان
و جامعه پدید می آورند.
آیا این ایده ها
ارزشمند هستند ؟
آیا با از دست
رفتن این ایده ها ، ما ثروتی را از دست می دهیم؟
آیا این بذر درون
حباب ها را نمی توان کاشت و آنها را به درخت عمل تبدیل کرد؟
هنگامی که ما از
خلاقیت نام می بریم لازم است به دو نکته مهم
توجه داشته باشیم
تا چه حد در
بارور کردن ذهن خود کوشیده ایم که هر روز شاهد ظهور این حباب
های شگفت انگیز باشیم و تا چه در جهت بازسازی روابط
خود با دیگران تلاش کرده ایم که اگر امروز تصمیم
بگیریم آن را عملی کنیم همچون یک گلدان عمل کرده و آن
بذر را در وجود خود حفظ کند تا زمینه ساز یک نهال سالم
شود که از آن درخت خلاقیت ، نوآوری و کارآفرینی سبز شود؟
این گلدان چیست ؟
این گلدان می
تواند یک گروه خلاق و توانمند باشد که با دارا بودن
خصلت های رفتاری مناسب ، می تواند زمینه ساز شکل
گیری آن نهال گفته شده باشد.
برای عملی
کردن ایده های درون ذهن یکی از عوامل موثر وجود یک
گروه با انگیزه ،حمایت گر و توانمند است ؟
اما این گروه
که می تواند به آهستگی به یک تیم تبدیل شود چگونه شکل
می گیرد و چگونه می تواند زمینه ساز خلاقیت نوآوری و
کارآفرینی در سطح جامعه شود ؟
این سوالی
است که آموزش گیرندگان علاقمند به کارگروهی می توانند
از ابعاد مختلف در مورد آن نظر دهند و زمینه را برای
اندیشیدن در مورد این گروه خلاق و توانمند فراهم نمایند.
آموزش
گیرندگان عزیز باید با ذکر کد آموزشی خود مطالب و تجربیات
خود را ارسال نمایند